her kelimenin her harfini şimdi çok daha iyi anlıyorum...

Doğumgününde Sen'deydim,

kayınlar yine karlıydı.

Sana senin şiirlerini senin dilinden okudum.

Belki özlemişsindir Nazım.

kavak yellerimin tanıkları... ;)

hem eğlendik, hem aşık olduk :)

aşık oldukça daha da coştuk.

coştukça andık adlarını

adlarını andıkça daha da bi' hoş olduk...

aşkımın canlı tanıkları,

sizi çok seviyorum.

e hadi o zaman, kaldırın kadehleriiii;

O'na içiyoruz.

Onlara :)

"aşk"a...

ayyyy O'na işte ya :) O'na!!!

başımda artık "kavak yelleri" esiyor...

bir kaç gün soluk aldım. ne kadar iyi geldi. kimselere söylemedim.

sessizce gittim, sessizce döndüm. bu sessizliğimi bozan tek şey, kalp çarpıntımdı.

bir çift göze bakınca hızlanan...

sıcacık gülüşüyle coşan...

yüreğimi aydınlatan.

Akgün Akova'nın şiirindeki gibi;

"gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler

söz birliği etmişcesine

"aşk hastalığıdır bunun adı

ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra"

oysa ne yalan söyliyeyim,

ben yalnızca

bir kuyrukluyıldıza

çarptığımı sanmıştım

yaşamın çıkmaz sokaklarında yürürken

yüreğim bir patlamayla aydınlanınca"