ı ıh... yok...

yazarken gösterdiğim cesareti yaşarken gösterseydim...

...

Düşüm orda İstanbul... Bir yerinde uyuyor...

(...)

yedi tepeli kadim dostum benim,

büyüksün bilirim...

yap bi' büyüklük,

düğümle şunun yollarını kapıma!

(...)

Ö.A.

"SANA aşık olmak çok zormuş yar..."

"seçtiğimiz hayatlar mı bunlar? seçtiklerimiz mi?.... bunca yokluk, bunca kırıklık, bunca acı...seçtiklerimiz, evet. hayat bu sevgilim, çoktan seçmeli... senin aşkınsa bir dönem ödevi..."

içinde sen olan herşeyi hiç düşünmeden o an seçerdim. bir kelimenle. ölümü bile.
"gel" desen koşardım sana. hiç birşeyi umursamadan koşardım. ölüme bile...
gittiğinden beri eksiğim, yarımım.
herkestesin ve hiç kimsede.
hem herkes sana benziyor, hem de hiç kimse benzemiyor.
zaman akıyor. aktıkça kazıyor seni içime iyice.
yaşıyorum, nefes almaya yaşamak denirse.
"hep" hayallerim vardı. "hiç" ümidim yokken...
"hep"ler ve "hiç"ler birbirini götürdüler sonra
geriye kocaman bir sıfır kaldı.
herşey sıfır, herkes sıfır.
tüm duygular sıfır
tüm renkler sıfır
kokular sıfır
bir "özlem"i sıfırlayamadı hiç birşey
o sürekli sonsuza gidiyor.

"bu yaralar bereler, sanadır bileler... göreler aşkımı. şahidim GÖK KUBBE"

bitmez bu sevdam sana, bir gün ben bitsem bile.
gücü yetmez hiç birşeyin seni almaya benden... senin bile.
olmasak da beraber. hiç olamasak da
ben seninleyim var olduğum sürece.

"bir şarkı tuttum sevgilim bir kapı açtım ikimize
ikimiz çokmuşuz meğer bu resme..."

bir kere... tek bir kere...tek... hep!!! SEN

şahidim GÖK KUBBE