Çarşamba, Eylül 29, 2010

hı hııı

boşvermeyi
unutmayı
vazgeçmeyi
öğrenip;
gözümde büyüttüğümü,
eşsiz sandığımı,
farkedip;
gözümü açmam,
etrafıma bakmam,
güzellikleri görmem
gerektiğini anladım ya;
yuppi diyorum
ve dahi
oleyyy diyorum,
başka da bi'şey demiyorum.

Salı, Eylül 21, 2010

мой муж

tenim de sana yangın, canım da...
"hoşçakal" deyip, çıkayım hayatından diyorum, yapamıyorum.
tenim de seni özlüyor, canım da.
seni çok seviyorum.
biliyorum,
neler olduğunu da
neler olabileceğini de
ve hatta neler olamayacağını da.
ama aşığım sana.
kimseler incinmesin,
kimseler üzülmesin istiyorum.
sen üzülme,
ben üzülmeyeyim...
üzülmesinler işte.
"akmayın" diyorum gözyaşlarına.
"giderim ben, gideceğim, akmayın boşuboşuna"
olmuyor
yok yok beceremiyorum.
tenim de ağlıyor yokluğunda, canım da

Cumartesi, Eylül 11, 2010

dünyayı seviyorum... hem de çok


bir elime cımbız aldım, bir elime ayna...
"aman boşver dışındaki herşeyi" dedim.
boşveremedim.
yine herşey koşup koşup yerleşti korpusuma.
yarınlar, yarınlarımız mesela...
insanlarım...
açlar, mutsuzlar, çaresizler...
çocukların gözyaşları...
attım cımbızı, kırdım aynayı.
dayanamadım,
döndüm yarınlara.
elimden geldiğince, gücüm yettiğince...
sarılışları, gülüşleri, sevgileri yeter bana.
"ayna ayna söyle bana kime kalmış ki bu dünya"

Pazar, Eylül 05, 2010

ne of ne oh...


kürkçü dükkanıma döndüm, torpilsizlik sağolsun.
bu dönüş akademik kariyerimle vedalaşmama yol açtı fakat ekonomik hayatımda güller açtırdı.
beynimin bağımsızlığı da kendi içinde sıkışıp kalmak zorunda kaldı.
kadınlar için yaptığım çalışmalarıma da siyasi çalışmalarıma da uzaktan destek vermekle yetineceğim bir süre. ama bırakmam peşini özgürlüklerin.
bir süre katlanacağım yeni durumuma mecburen. elim, avcum, evim, yaşantım rahatlasın, kaldığım yerden devam tüm koşuşturmalarıma...