sakın ama sakın çıkma yoluma

 

şimdi çıksan karşıma.. ne çok şey söylemek isterim sana.
içimde ne varsa birikmiş, "bir fırsat geçse de elime, yüzüne söylesem" dediğim her sözü bi' çırpıda döküveririm, öfkeyle, hırsla..
şu anda çıksan karşıma, her bir göz yaşımın hesabını sorar, uykusuz gecelerimin hıncını alır rahatlarım..
ah bi' çıkıversen karşıma, bi' çıkıversen şuracıkta; bi' gülüversen hatta, gamzelerini çıkara çıkara, gözlerine bakar,
ıı ıımm, öhhö..
gözlerine baka baka..
ee şeyy,
gözlerine...
off yaa,
yine "seni seviyorum" derim, zannımca..

seni hep sevdim

ve hala seviyorum derim, gurursuzca...

di mi ama?

bir sen olmalı,
öyle bi' bakmalı ki gözlerimden derinime, içimin yağları erimeli, nefesim kesilmeli...
öyle bi' sarmalı, öyle bi' sevmeli ki beni, ben bile kıskanmalıyım kendimi...
kötü günlerimi paketleyip, gönderebilmeli uzaklara...
bana gelirken önünden geçtiği her ağaç, yeşermeli, çiçek açmalı...
yıldızlar sabırsızlanmalı öpüşlerimizi izlemek için, bulutlar ayıplamalı onları, gözlerini kapatmalı... güneş üstümüzü örtmeli her sabah, sarılarak ikimize...
ben kokuna bulanmış, huzurlu uyanmalıyım dudaklarında...
öyle bi' sen olmalı ki, beklediğim, istediğim;
tüm kötü sözcüklerin yerine kullanılabilmeli "aşk" sözcüğü...
her cümlenin anlamı, "seni seviyorum"a çıkmalı ve her şair, o şiirinde "biz"i anlatmış olmalı...
öyle bir sen gelmeli ki, senden başkaları gitmeli, unutulmalı...
öyle bi' sen ki, beni hem ben yapmalı hem benden almalı...
öyle bi' ben olmalıyım ki o vakit, Leyla'lar, Şirin'ler, Züleyha'lar aşklarından utanmalı...

aşkımmmm?

bak şimdi ne diyeceğim, otur karşıma önce bir şöyle... yok yok sokul göğsüme iyice... yasla başını, bırak kendini... sorumluluklarını çıkar kapımda, bir kaç saatliğine de olsa, nasılsa seninle hepsi, hepsi senin parçan, hepsi sen olma sebebin... izin ver ruhun dinlensin, azıcık nefes al... istemediklerini ayıkla üzerinden, soyun tüm yorgunluklarından... 

tak yine o güzel gülüşünü yüzüne... gülümse bitanem, gülümse sevdiğim, erkeğim... 

ve sevilmenin, çokkkk sevilmenin, sonuna kadar, keyfini çıkar!!! ;)

öyle işte...

bir gün bir kırlangıcın kanadından eseceğim

saçlarında bulacaksın kokumu

ben akacağım gözlerinden o an

yokluğumdan utanacaksın

esin-ti

Bir gün ayrılırsak, de ki; ellerimle ısınırdı elleri, eminim üşüyorlardır şimdi,

O evdedir, o odada hatta ağlıyordur gizli gizli.

Dudakları yalnız, gözleri mutsuzdur, de

Bir gün ayrılırsak sevgilim,

öyleydi böyleydi ama

beni çok sevmişti, diye an beni

madem böyle istedin

ne demiş Çehov; "Doğru zamanda gelen yanlış insana tanıdığın şansı,

Yanlış zamanda gelen doğru insana tanımadığın sürece

Üzülen hep sen olursun!"

vız gelmem tırıs giderim

Vız gelmemek için vazgeçmek gerek bazen... 

Tırıs tırıs gitmek gerek...

1234567

Ben hayatın en çok aşk yönünü sevdim... Hayat benim en çok hangi yönümü??? Bilemem.

 He bir de aşkın en çok SEN yönünü sevdim... Ya sen beni sevdin mi??? 

Sahi ya... Sen beni sevdin mi? 

Adaaam sen de, bilsem ne fark eder, bilmesem ne... Beni AŞK anladı ya, gerisi hikaye...

N-Asıl yani

EKOKumuz "biz" desem, EBOBumuz yok...

Asallığımızdan değil, asilliğimizden hiç değil. Aslolamadığımızdan...

Yoksa bir ile bölünmüşüz ile birine bölünmüşüz aynı şey...

masal masal matitas

Zıkkımın kökü denilen ülkede fareler ve insanlar bir arada pek bi' mutlu yaşarlarmıııış... taaaa ki o yasak şeker portakalını yiyene kadaaar... n'olduysa ondan sonra olmuş. fikirler silinmiş beyinlerden, gülüşler çalınmış dudaklardan... okullar kapanmış, eğitimciler yok olmuş... muhteşem dizilerle hipnotize edilmiş insanlar. Hipnotize olamayanlar da zindanlara atılmış. zombiler gibi dolaşmaya başlamış köy halkı alışveriş merkezlerinde. inanır mısınız, konuşmayı bile unutmuşlar... sözcükler birbirine karışmış. Apo olmuş İmralı. Dostlar olmuş düşmaaaannn... Seni seviyorum bile diyemez olmuşlar, zavallıcıklar takla atarak anlatmaya çabalamışlar sevgilerini...Fareler artık dayanamamış, insanlı köylerine bir kavalcı aramaya başlamışlar. okyanus ötesi bir ülkede aradıkları gibi biri varmış... hemen haber etmişler. 'yoook gelemem, burdan çalarım kavalımı ben, merak etmeyin oraya kadar gelir sesi' demiş kavalcııııı... n'apsın farecikler, mecburen kabul etmişler... kavalcı bir çalmış, bir üflemiş kavalını ki sormayın... o ne nefes... ben diyeyim 2023 siz deyin 2071 yıl üflemiş durmuş... ama sonunda farelerin istediği olmuş... ne köy kalmış ne kasaba... uzuuuun uzuuuuun yıllar pek bi' mutlu yaşamışlar... 

onlar ermiş muratlarına biz çıkalım anca Anıtkabir'e, şikayet etmeyeeeeee...

sevgili

harflere sakladım seni, düşeceksin diye yazamıyorum...

zaten nicedir elime kalem alsam, yedi harften öte gidemiyorum.