Cumartesi, Ocak 12, 2013

masal masal matitas


Zıkkımın kökü denilen ülkede fareler ve insanlar bir arada pek bi' mutlu yaşarlarmıııış... taaaa ki o yasak şeker portakalını yiyene kadaaar... n'olduysa ondan sonra olmuş. fikirler silinmiş beyinlerden, gülüşler çalınmış dudaklardan... okullar kapanmış, eğitimciler yok olmuş... muhteşem dizilerle hipnotize edilmiş insanlar. Hipnotize olamayanlar da zindanlara atılmış. zombiler gibi dolaşmaya başlamış köy halkı alışveriş merkezlerinde. inanır mısınız, konuşmayı bile unutmuşlar... sözcükler birbirine karışmış. Apo olmuş İmralı. Dostlar olmuş düşmaaaannn... Seni seviyorum bile diyemez olmuşlar, zavallıcıklar takla atarak anlatmaya çabalamışlar sevgilerini...Fareler artık dayanamamış, insanlı köylerine bir kavalcı aramaya başlamışlar. okyanus ötesi bir ülkede aradıkları gibi biri varmış... hemen haber etmişler. 'yoook gelemem, burdan çalarım kavalımı ben, merak etmeyin oraya kadar gelir sesi' demiş kavalcııııı... n'apsın farecikler, mecburen kabul etmişler... kavalcı bir çalmış, bir üflemiş kavalını ki sormayın... o ne nefes... ben diyeyim 2023 siz deyin 2071 yıl üflemiş durmuş... ama sonunda farelerin istediği olmuş... ne köy kalmış ne kasaba... uzuuuun uzuuuuun yıllar pek bi' mutlu yaşamışlar... 
onlar ermiş muratlarına biz çıkalım anca Anıtkabir'e, şikayet etmeyeeeeee...

Salı, Ocak 08, 2013

sevgili


harflere sakladım seni, düşeceksin diye yazamıyorum...
zaten nicedir elime kalem alsam, yedi harften öte gidemiyorum.