demiştin ki; "bir gün pembe kutularında mutluluğu getireceğim kapına
önce saçlarından,
sonra yanaklarından
ve sonra alnından öpeceğim.
sonra acılarını alıp, çok uzak bir yerlere gideceğim
belki güneşe ereceğim...
yaz bi' kenara, yaz bebeğim.
beni terk edişin mümkün mü senin?
istersen bir dene de gör güzelim...
benimle yaşarsın benimle ancak
yoksa sevgimle boğarım seni.
yaz bi' yere güzelim
yok olamaz,
olamaz,
sensiz hayat meleğim var olamaz"
"söz güzelim" demiştin...
söz vermiştin...
ama ben inanmamıştım
inanamamıştım...
1 yorum:
yüzlerce sözcük sıralandı arka arkaya gelindiğinde sana.
gidişiyle on binleri buldu sayıları.
her satırda "o" vardı yani.
sayfalarca "o" vardı...
tam sözlerin bitmişti
sözcüklerin tükenmişti
geri geldi...
"aşk bitmez, yıllar girse de araya.
Leyla ve Mecnun da ne yapıp yapıp kavuşmuşlardı.
kavuşmak için vazgeçtiler hayatlarından bile.
aşıklar ayrılamaz.
ayrı kalamaz."
Yorum Gönder