Çarşamba, Ocak 14, 2009

başımda artık "kavak yelleri" esiyor...


bir kaç gün soluk aldım. ne kadar iyi geldi. kimselere söylemedim.
sessizce gittim, sessizce döndüm. bu sessizliğimi bozan tek şey, kalp çarpıntımdı.
bir çift göze bakınca hızlanan...
sıcacık gülüşüyle coşan...
yüreğimi aydınlatan.
Akgün Akova'nın şiirindeki gibi;
"gittiğim bütün hekimler aynı şeyleri söylediler
söz birliği etmişcesine
"aşk hastalığıdır bunun adı
ve çok sarsar insanı bu yaştan sonra"
oysa ne yalan söyliyeyim,
ben yalnızca
bir kuyrukluyıldıza
çarptığımı sanmıştım
yaşamın çıkmaz sokaklarında yürürken
yüreğim bir patlamayla aydınlanınca"

2 yorum:

Adsız dedi ki...

hayırlısı olsunmu olsun
nazdrovya mı evetttttt nazdrovyaaaa
(yanlış yazdımsada affola)

edi.ben dedi ki...

Hem olsun hem de Nazdarovya Diagonal'immmm :-*