Cumartesi, Eylül 11, 2010

dünyayı seviyorum... hem de çok


bir elime cımbız aldım, bir elime ayna...
"aman boşver dışındaki herşeyi" dedim.
boşveremedim.
yine herşey koşup koşup yerleşti korpusuma.
yarınlar, yarınlarımız mesela...
insanlarım...
açlar, mutsuzlar, çaresizler...
çocukların gözyaşları...
attım cımbızı, kırdım aynayı.
dayanamadım,
döndüm yarınlara.
elimden geldiğince, gücüm yettiğince...
sarılışları, gülüşleri, sevgileri yeter bana.
"ayna ayna söyle bana kime kalmış ki bu dünya"

2 yorum:

zihni örer dedi ki...

şimdi, görüyorum,
gökyüzü bir ayna,
gözlerin cımbız,
gök maviliğine yol haritası çiziyorsun.
bulutlardan arsa seçiyorsun .
soğuk su ile, sıcak güneş arasında arabuluculuk yapıyorsun
ya da güneşe, sonsuzluğa kucak açıyorsun.
.....
yani kısaca, net ve duru yaşıyorsun:)

sevgiler efendim..

edi.ben dedi ki...

ama çokkkk güzelllllllllllllll sözcükler...
ne çok yakışmışlar birbirlerine...
size de sevgiler.