Prag'da da benimleydin, Viyana'da da...

 Yıllardan ikibin sessendi, aylardan Aşkaralık... Günlerdense Sevşembeydi ve dudaklarını gözlerin geçiyordu saatler...

Sana kır çiçekleri göndermiştim "hiçbir şey günümüz" için...

Yıllardan senben oldu, aylardan Sarılocak, günlerden Canertesi...

Haftaların hepsi elli ikilik deste gibi avcumda.

Sana beni, bana seni dağıtıyorum.

Dedim ya; seni tanıdığımda yıllardan ikibin sessendi.

O zaman attım saatlerden akrebi.

Şimdi de ayları onikiye topladım;

her ayın her Öpşembesi TENler günü olarak kutlansın diye...