özlem kokuyorum buram buram,
uzakta kalanlarıma özlemlerdeyim.
bu mevsim mavidir benim göğüm,
oysa burada gri...
üşümem bu mevsimde memleketimde.
ayaz çıksa da sevdiklerimin gözleri ısıtır içimi.
burda titriyorum geldim geleli.
ben herşeye yabancı,
herşey bana yabancı.
göğüm bile aynı değil,
gökyüzüm gri burda,
oysa sevdiklerimin şehrinde şimdi
mavidir.
üstelik "mavi"
benim en sevdiğim renktir.
6 yorum:
belki de griyi önce yaşatırlar hep..
anlamamız için mavinin değerini..
bize öyle öğretmediler ama
belki de griden doğmuştur mavi
hem kim bilebilir ki..
evrim nasıl başladı nasıl gelişti..
onun için mavi daha çocuktur
daha masum..
daha ele avuca sığmaz..
daha çılgın daha delice..
gri gibi soğuk değildir
gri gibi realist olamaz asla mavi..
daha hayalperesttir..
daha aklına buyruk daha asi..
belki de griyi önce yaşatırlar hep..
anlamamız için mavinin değerini..
belki de...
henüz istanbul çok sıcak, ama 2-3 hafta içinde çok sıcaklar yerini sonbaharın insanı bunaltmayan havalarına bırakacak, istanbul bu sonbaharda gene hüzün kokacak.
Sonbahar da gelse o şehrin adı "İstanbul" ya, o yeter Gaykedi. Bence yeter...
eğer gözlerin alışıksa maviye baktığı her gri de bir mavilik bulur edi
yaban olmantansa şimdilik yabancı olmak ...
flu bir gökyüzüde güzeldir be edii
net olmamamsı bazı şeylerin daha gizemli daha peşine düşülesi yapıyordur belkide ha nedersin?
bulur di mi bitanem? bulur gözlerim "mavi"yi...
offf öyledir di mi bi'tanem? belki de öyledir.
Yorum Gönder