Pazartesi, Ekim 20, 2008

lütfen!!!

gökyüzü kapkara bulutlarla kaplı yine
uzanıp, aralarından tutup çekiyorum ara sıra güneşi
sarıp, okşuyor
usul usul öpüyorum.
fısıldıyorum kulağına sıcacık dostumun, sırdaşımın,
"biraz daha ümit" diyorum
"biraz daha ümit ver bana,
üşüyorum, ısıt... sar lütfen...
yalnız bırakma!"

1 yorum:

aysema dedi ki...

Ümitsiz olmayın
Ümit sizsiniz
Çaresizim demeyin
Çare sizsiniz
Yalnızım demeyin
Ben buradayım

Sevgiyle kalın, dostça yaşayın.
Bize de buyurun efendim... Yalnız kalmayalım.