hani bir yapraktır sanki kalbin bazen, bir dala tutunmaya çalışan,
güçlü bir rüzgar esse uçup gidecek ama yine de tüm gücüyle direnecek...
bir ses gerektir ya hani bazen,
bir nefes belki de sadece,
gözler o an olamıyor olsalar da,
bir "yanında olamasam bile, elini tutamasam da, ben hep varım sevgilim"edir ya tüm özlemin...
hissetmek ister ya bunu yüreğin...
ama boşadır ya bu bekleyiş,
tek bir harf bile yollanmaz ya, sanki bir hiçmişsin gibi...
heh işte o zamanlarda,
sizin de gözyaşlarınız yanaklarınızı öper mi?
4 yorum:
Bırak öpmeyi;
yırtarak geçer yanaklarını aşağılara doğru,ama bir damla kanatmaz,yanaklarından akması gereken kanları,doğrudan yüreğinden akıtır,o kadar tesirlidir ki o göz yaşları,kalbine dokunmadan,yanaklarından süzülerek kalbini kanatır,hemde öyle bir kanatır ki,yanağının acısını hissetmessin bile,o acı sana cerez gibi gelir....o gözyaşlarının hep yanaklarından akması,kalbine dokunmaması dileği ile...!!
teşekkür ederim Metin, bu içten yorumun için...
ve dün konuştuğumuz konuya gelince, bir haber var mı? bir değişiklik?
ben bu sabah tekrar konuştum cnm
allahın izniyle işin tamam sadece aramıza yol girebilir,gerçi seni arayacak tır seni
Gözyaşı, çaresizlik içinde bir umut filizini yeşertecek olan bir sıvıdır bazen.
Sevgiler, hoş baharlar efendim:)
Ve dolu dolu güneşler, denizler, tatiller, mutluluklar.....
Yorum Gönder