evvel zaman içindeyim bugün yine, iyi alıştım burdaki yerime.
develer de pireler de dostum oldu, masallara gide gele.
belki de ondan alışamıyorum gerçeklere... göremiyorum, görmek istemiyorum ya da salağım, bilemiyorum.
olmayacağını, olamayacağına bile bile ümit ediyorum. hayal kuruyorum.
hem gelin oluyorum, hem güvey...
olduğum yerde debelenip duruyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder