Cumartesi, Ekim 23, 2010

gitmelerdeyim yeniden zannımca


ne güzel bir gündü.
Moskova'da Arbat'ta, elimde fotoğrafmakinam, dilimde Türkiye'mden türkülerle...
sen yoktun o zamanlar, böylesine BEN değildin. gelişin yoktu ki gidişinden korkayımdı.
masallar hediye ediyordu şehir bana.
renklerini sunuyordu.
"sev beni" diyordu.
"unut artık İstanbul'u, sana ne verdi ki..."
ve ben huzurluydum.
iyiydim.
güçlüydüm.
içimde kocaman özlemler vardı belki ama gözlerim ışıl ışıl gülümsüyordu.
yıldızlarım pırıl pırıl, güneşim sıcacıktı.
başka bir dilde mutluydum.
bilmediğim sokaklarda soluyordum, bilmediğim insanları.
öğreniyordum;
hayatı,
umudu,
kendimi...
ondan sanırım son günlerde hep Moskova sokaklarındayım, rüyalarımda.
cebimde metro haritası, elimde yine makinam...
dilimde "gdye" ile başlayan sorular...
ve Park Pabedi
Gorki Park
Vorabie Gori...
Sanırım yeniden çağrıyor beni masallarına.
"gelemem" diyemeyeceğim doğrusu.
sarılasım var kayınlarına, leylaklarına, şarkılarına...

2 yorum:

lale dedi ki...

sevdim seni. yazdıklarını yakın buldum şu an ki duygularıma. Zaten "esmeralda"yı duyunca hah tamam benim için bu dedim. Seni nerden mi buldum? "gaykedi"den.

edi.ben dedi ki...

Hoşgeldin Lale... :)