"seni tanıdıkça daha da büyüyor içimdeki duygu. ve bu duygu büyüdükçe daha çok sarıyorsun beni.düğüm düğümsün etrafımda. çözmek istemediğim. hiç yeltenmeyip, üzerine yeni düğümler eklediğim...
bitesi yok, azalası da... benle varsın, yok olduğumda yok olana dek. bende...
hiç bir anım sensiz değil, hiç bir şeyim de... sensiz olmak istemiyorlar. mutlular seninle. tıpkı benim gibi.
geçmem senden, geçemem ki... istemem ki.. .gözlerinsiz, sesinsiz, gülüşünsüz, dokunuşunsuz, nefesinsiz kalamam ki. kalmam ki... bu kalp bende attığıncasın.
nefesim yettiğincesin.
güldüğümce..
ağladığımca...
küstüğümce...
barıştığımcasın.
kıskandığımca...
sardığımca...
özlediğimce...
arzuladığımcasın.
konuştuğumca...
sustuğumca...
savaştığımca...
yorulduğumcasın.
uyuduğumca...
uyandığımca..
.yaşadığımca hayatımdasın.
çünkü SENİ
senin seni, benim beni, herkesin kendini sevdiğinden,
kimsenin kimseyi sevmediğinden daha ÇOK SEVİYORUM."
6 yorum:
Canım, biricik kankim. Seni her düşündüğümde gözlerin geliyor gözlerim önüne. Yüreğine sığdıramadığın sevginin fışkırıp karşındakinin içine aktığı,ağlarken bile hep gülen gözlerin.Şimdi içinde sevgiden başka hiç bir şeyin barınamayacağı o güzel gönlünden kopup dalga dalga gelen güzel yazılarınla içimi ısıttın.Sevdiğin kadar sevildiğini, seni çoookk ama çoookk sevdiğimi söyleyesim geldi bu Pazar sabahı. İyi ki varsın (Zeymö:)
canımmmm... nasıl şaşırdım yorumunu görünce... ben de seni çokkkkkkkkkkk seviyorum bitanecik kankardeşim benimmmmmmmm
Tesadüfen düştü yolum buralara. Antolojide kitabını gördüm, derken bloğuna takıldım. Canım kankim,insanlar isimlerinden etkilenirler derler. Adının etkisiyle mi bilmem, insanın yüreğini sarıp sarmalayan inciler dökülmüş pırıl pırıl gönlünden. İyi varsın, iyi ki sevgini böyle güzel güzel yazılara döküyorsun.
Canımsınnn (Zeymö:)
Çocukluğumdan gençliğe geçiş yıllarımın, gençlikten kadınlığa... hepsinin tanığı, dostum, sırdaşım, Zeymöm benim. Bilmiyorum dökebiliyor muyum... içim öyle dolu ki... çıkabilenler çıkıyor dışarı, belki de bazen şekilsizce. ama tutamıyorum işte, kaçıyorlar azimle :)
seni çok düşünür oldum yine Zeynep'im, özellikle son günlerde... hayatın bizden çaldıklarına göz yummaya devam mı etmeliyiz sence? sarıldım sımmmmmsıkı... kokladım o kızıl saçlarını... öptüm yüreğinden...
Göz yummayalım bence de, aksine dört açalım gözlerimizi. Gelip geçiyor zaman işte. Çocuktuk, hayallerimiz vardı çocukça, genç olduk ideallerimiz vardı tutkuyla savunduğumuz. Yetişkin olduk şimdi, ama yetişemiyoruz hiç bir şeye. Kendimize, sevdiklerimize yetemeden yitip gidiyor zamanımız.
Daha fazlası kaçıp gitmeden birlikte yakalayalım şu hayatı.
Sevgiyle kal, Zeymö:)
yakalayalım Zeymöm... yakalayımmmmm
Yorum Gönder