14dumdeydim. anlamadim once anladigimda ise pes etmistim hayat karsisinda. kimselere diyemedim kimse mutsuz olmasin diye. cekildim kabuguma. bilemedim beni nasil koparmis hayattan bu sirrim. anlamadim yillarca. kacmak icin o ihanetten o acimasizliktan o cozulemeyenden anlamsizdan, kocaman bir baska hata isledim. 25imdeydim o vakit. etrafa cok degildi sevgisi ama bana gercekti biliyorum. asla ben olamadim onunla. apayriydik cunku. sevdim onu ama bu sevgi kardesime, aileme, arkadaslarima duydugum sevgiden farksizdi. kalbi guzeldi ve ben o kalbi kirmamak icin katlandim asksizliga. uzulmesin dedim. uzulmesinler. gecer zaman alisilir herseye dedim. guzellestirmek icin hayatimi cok sevecek birini istedim. sahip oldum da. benden geldi sicacik. parcamla dogdu parcamla buyuyor. herseyim oldu. mutsuzlugumu hissettirmedim kimselere. guldum hep. iyi taniyanlarim anladilar gulumsemelerimin sahteligini. ne aci ki ailemden degildi hic biri. bir gun, bir kasim sabahi, bir haberle degisti dunyam. kardes bildigim, kardes saydigim, kardesim sayilan, bizden, aileden bir parca, kopardi kendini 24unde aldi parcasini, parcaladi bizi ve gitti sonsuza haber bile vermeden. acidi kocaman acilan icimdeki yara.vardi zaten bilmemisim o gune degin. buyuttu yarami. anlatti hayati. o gun dedim kendime "ogrenmek icin yasamayi bu kadar agir bir bedel mi odenmeliydi?" bedeli odedim, odedik ama ogrendik de hayati bir parca da olsa. yasamk icin "ben"i sevmek gerekmis once. mutlu etmek icin baskalarini gercekten, mutlu olmak gerekmis once. cunku "bir varmissin, cok yokmussun". o gunden sonra basladim kesiflere. kimim, ne istiyorum`u ogrenmeye... silkeledim bir parca curumus meyvelerimi, yer actim yesertebilmek icin yeni ciceklerimi. daha basindayim aslinda. ogreniyorum, ogrenciyim. senden once geldim ama senden sonra basladim belki de yasamaya. ve bir gun... bir gun bir isik gordum bir cift gozde. hic hissetmemistim o ankileri daha once. ne olduklarini hala cozemedigim degisik, korkutucu ama guzel seyler... icim isindi. kalbim hizlandi. gozlerimin onunde belirir oldu uzaktayken bile o gozler. o ses kulagima fisildadi biseyler sabahlara kadar. ellerim titredi birsey uzatirken ona. gormek istedim sacma sapan firsatlarla. bir sekilde ona degdigsem o an sanki birseyler akti beynimden ayak ucuma. nefesim az geldi doldurmaya cigerlerimi. derin soludum ama yine de yetmedi. imkansizdi bana. cok sey vardi aramizda. yillar sadece en siradaniydi belki. ben ondan once cikmistim yola. ama hep aralardaki cikmazlarda dolana dolana yorulmustum. asil yola ulastigimda, o yolu coktan bulmustu. ama kim bilebilirdi ki disardan bunu. urktum soyleyemedim ne ona ne baskasina. ta ki... ta ki... o gune kadar. sihirli bir degnekle gelen bir peri cesaret verdi dokundugunda bana degnegiyle sanki. akti gitti sozcukler ne pahasina olursa olsun. kaybedecek bisey var miydi ki sanki? kazanacagimi hayal bile edemezdim tabi... ASK, bana hayat verdin. ve ben senin hayatinda guzel olan her ne varsa onlarin arasinda olabilmek isterim. ne huzun duy benden yana ne utanc ne de kin... beni hep sev yeter... hep sev... olsam da olamasam da hep sev... sen en sevdigimsin hep icin. en ozledigim, en istedigim... en yasatanim, en kiyamadigim, en anlayanim ve en anlayamayanimsin. en ölünesim en yasanilasimsim. keskelerimi iyi kilere donusturensin. yeni keskelerimi kurduransin. hatalarim olmustur, oldu da... affet hepsini. ask acemisiyim iste. dogrularim da vardir eminim, en dogrum "seni sevmek". bosuna hayaller kurulmaz di mi? yoksa bos hayal diye bir baslikla ayrilmazdi "hayaller" "bos hayallerden" sen ve senli bir hayat "hayalim hep. gitsen de hayalimdesin ve hayallerim "bos" degil... cunku; SENI HIC SEVMEDIGIM, HIC SEVILMEDIGIN GIBI SEVIYORUM KOCAMAN YUREKLI KUCUCUK ASKIM!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder