bir şeyler değişti bende ama ne bilemiyorum

sanırım son birkaç yılda yaşadıklarım bana çok şey kattı.

pek çok sevdiğimi kaybettim ancak özellikle Uğur'umun ölümünden ve Burcu'mun öldürülmesinden sonra içimde bir şeyler çoğaldı ve akıtıp, boşaltmazsam taşacaklar.

sanki şeffaflaştım, saydamım.

sanki hissedilmiyorum

dokunulamıyorum

sanki içimden geçip gidiyor insanlar.

o kadar garip bir his ki bu,

ne gülünesi ne ağlanılası.

hem boşvermişlik var içinde

hem de fazlasıyla önemsemek.

sanki yüz yıllardır varım bu dünyada

herkesten daha iyi tanıyorum onu.

huzursuzluk veren bir his değil bu

tam tersi...

tam tersi bir his

o kadar büyük bir güç var ki içimde

o kadar büyük bir cesaret

bilgelik...

öyle içlerinden görüyorum ki şimdi herkesi,

sanki herkes minicik etrafımda.

sanki herkes "hiç".