hani "yer yarılsaydı da içine girseydim" denilen zamanları vardır ya insanların, heh benim de oldu tabi bu söze layık bolca zamanım
ama çoğunda ben herkesten çok güldüm halime sanırım.
yaklaşık 7 yıl önceydi,
Kadıköy'den Üsküdar dolmuşuna bindim. sessiz sedasız radyodaki parçaları dinleye dinleye ilerliyorduk.
ortak kaderi paylaşan 8 yolcu olarak kimse kimseyi, ben kimseyi, kimse beni, kimse birbirini tanımıyordu.
dolmuş yolculuklarındaki hani o inme anına yakın zamanda söylenilen ve inilmenin istenildiğini belirten kalıplaşmış sözler vardır ya, "müsait bir yerde" "inecek var" "ışıklardan sonra"...
hele o "inecek var" sözü hep komiğime gitmiştir. hatta bir keresinde dayanamadım ve yaptım. evet evet yıllarca içimde sakladığım o soruyu pat diye bir nefeste çıkardım. deli sandılar belki ama bana ne.
"inecek var" denilir denilmez, şoföre eğilip "bil bakalım kim?" dedim ve arkasından rahatlamış olmanın "oh"unu çektim. tabi kimi güldü kimi garip garip baktı ama ben çok eğlendim :)
asıl hikayem başka tabi.
neyse, bindim dolmuşa tam gaz yola devam... teyp açık sonuna kadar... yaklaşıyoruz benim inecek olduğum yere doğru.
doğruldum biraz.
orta koltukta ortadaki yolcu konumundayım.
içimden tasarlıyorum, ne diyeyim diye. "paşakapısı lütfen" yok bu olmaz.
"uygun bir yerde inebilir miyim?" fazla rutin.
"şu" "bu" derken baktım ki neredeyse geçeceğiz hedef durağımı...
eğildim şoföre ve yüksek bir sesle- ki boğazımı bi'kaç sn öncesinde hazır hale getirmiştim- "ben anadolu çocuğuyum" dedim. dolmuşta herkes ve dahi zaman o an durdu. radyoda Kayahan "yılandan korkmam yalandan korktuğum kadar" diye devam etti yalnızca.
sesim içime doğru aktı. ve kendimin zor duyacağı bir tonla "inebilir miyim" dediğimi hatırlıyorum son olarak.
indim ve ardımda bıraktığım 7 yolcu+şoförün arkamdan neler hissedip, konuştuklarını kafamda canlandıra canlandıra evime yürüdüm.
yahu hangi ara ben kendimi radyonun o dayanılmaz akıntısına kaptırmıştım ki??? :s
9 yorum:
edi buna bugun bile aklima gelince o kadar gülüyorum ki... :)
tazelenmis oldu :)) harika bir ani! :)
-aklima bir de kimseye ait olmayan canta geldi :>>-
ay Özlem var ya çanta anımı hatırlattın sen de şimdi bana. inan tek başıma monitörün karşısında --> :)'dan daha kulaklara yakın bir ağızla gülüp duruyorum şu an. hay allahım ya :D
alemsin edi yaaaa
ama hakikatten durup düşününce dolmuşların öyle bir durumu var ... ben bir iki kez kaçırdım mesela
ne desem
diye düşünürken
ve
geçtiğimiz yerde inecektim
bile dedim
"geçtiğimiz yerde inecektim" :D :D ay çok güzelmiş bu Diagonal'im :D
Nersi komik anlamdım
Cok mu slagım acaba
olabilir mi acaba?
edi'yi yasamak lazim anlamak icin belki de :)
belki "komiklik" anlayışlarımız farklıdır, belki de "hayal gücün" yoktur kafanda canlandıramadın.
yalnız éisimsiz" arkadaş merak ettim neden böyle bir yorum yapıp paylaşma ihtiyacı hissettin ki? yani yazıda "ne komik" diye bir iddia yokken neden o amaçla yazıldığını düşünüp bunu yazma ihtiyacı hissettin, sanırım bunu anlama konusunda da ben salaklaşmış gibi yapabilirim.
Isimsiz!
musait bir yerde inebil!
"ışıklardan sonra inerim" :)
Yorum Gönder