Pazar, Ağustos 16, 2009

bir buluta tutunup, bir kuşun kanadına takılmak... vazgeçmek birden bire herşeyden vazgeçmek...(B.Ö.'nden)


ne güzeldi, ne kadar özgürdümmmm.
ve dediğimi yapıp, yepyeni bir “ben” doğurdum.
atmam gereken her şeyi, herkesi attım, içimden, 1700 metreden aşağıya.
bir “seni seviyorum”um kalmıştı, gizlenmiş meğer dilimin altına.
onu da bitirdim dün, yenilenmedi, karşılıksız kalınca.





3 yorum:

yeşilim dedi ki...

merhaba tesadüf geçiyordum uğradım blogunuza çok beğendim yazılarınıza ise bittim ne güzel yazmışsınız ne kadar içten ve yürekten tadına doyulmuyor...

yüreğinize sağlık kaleminiz tükenmesin...

yeşilim dedi ki...

merhaba buralardan geçerken tesadüftür blogunuzu gördüm yazılarınız çok ilgimi çekti kısacası bittim çok güzel yazıyorsunuz tadına doyum olmuyor açıkcası okudukça okuyasım geldi...
öyle içten ve yürekten yazmışsınız ki bayıldım...
yüreğinize sağlık kaleminiz hiç ama hiç tükenmesin
sevgiyle kalın hoşçakalın...

edi.ben dedi ki...

"hoşgeldiniz" :)
çok mutlu oldum güzel yorumlarınızı okuyunca.
bir süredir yoktum ama döndüm yine blog dünyama. her zaman beklerim.
mutlu kalın...