bugün ismin geçti bir dost sohbetinde.hem de benim dudaklarımdan çıktı adın.
ilk defa bu kadar yabancı geldin bana.
sanki ilk kez duyuyordum seni.
ilk defa senden bahsederken birileri, hızlanmadı kalbim.
soluğum kesilmedi,
yüzüm kızarmadı.
susup bir kaç dakika,
iç çekip derin derin,
bir iki dize okumadım şiirlerinden, ilk defa.
anladım ki;
sen bana en büyük kötülüğü,
içimden "aşk"ı almakla yapmışsın.
bunca yıldır tek tutunduğum,
tek güç aldığım "aşk"ını,
benden çalıp kaçmışsın.
2 yorum:
belki olması gerekende bu.
olması gereken bu mu sence sevgili adsız?
bence olması gereken bu değil.
güzel birşeyin bitişi de güzel olmalıdır benim için. zaten bitecektir nasılsa. zaten anı olacaktır. anılarda kalacaktır.
güzel birşey, güzel bir anı olarak kalmalıdır... :)
ayrıca sence ben gerçekten çaldırmış mıyımdır içimdeki aşkı?
izin verir miyim sence benden onu birinin almasına? :)
ı ıh asla... bakma tüm bunları yazdığıma...
kalbimi kandırıyorum daha çok ağlamasın diye.
hepsi bu!!!
Yorum Gönder