bitmiyorsun...

"sarılıp gövdesine sımsıkı,

bir kadın kendini doğurabilir isterse" demiş şair...

köklerini toprağın en derinine örmüş bir çınar gibi sarmaladım yüreğimi,

bırakmam, doğurana kadar kendimden yeni kendimi.

ama biliyorum,

boşuna çabam;

hayata itmeye başladığında bile, sıklaşan sancılarım beni,

sevmeye devam edeceğim seni ve yorulduğum sensizliğimi...