Pazar, Şubat 28, 2010

güneş kadar uzak, gök kadar yakınsın bana (hala)


ne kadar uzaksın bana,
gözlerim göremiyor ne kadar uğraşsalar da.
okşamak istiyorum ama ne fayda,
kokunu almak için soluyorum derin derin.
belki sesinden bir ezgi gelir kulağıma,
dört açıyorum kulaklarımı ama.....
gözlerinin rengini arıyorum her baktığım yerde,
bakışlarından bir parça belki
belki bulurum birilerinde.
belki ellerin olur dokunduğum ne varsa etrafımda,
rüzgara eşlik eden saçlarındır belki o an karşımda.
güneşe saklanmıştır belki gülüşün
sıcacık, ışıl ışıl...
SENsindir belki günüm,
her yeni günde "sana" uyanıyorumdur belki.
belki,
bilemem ki...

2 yorum:

Adsız dedi ki...

Şırıl şırıl bir şelaleden yuvarlandım sanki. Kana kana ama kanamadan okudum.

edi.ben dedi ki...

:)
oleyyy