ayrılıklar da türlü türlü demiştim... türlü türlü işte, tıpkı özlemler gibi...

girilir hayatlara,

gidilir birden düsünmeden

düsünülmeden cekip gidilir

"bir gün yine beraberiz" ayrılıkları vardır."asla"lardan daha iyi olan...

beklersin o "bir gün"ü, ne zaman ve neredeyse gelecegini bilerek...

"asla"larda ise beklenecek tek şey bir anda gelecek olan bir "yok oluş"tur.

Ölüm ayrılıkların da bile "bir gün yine" kavuşma ümidi varken, "asla"lar ümitsizlikle yoğurulmuştur.
değersizsen eğer...

kırılman umurunda bile degilse...

bile bile, isteyerek batırıyorsa her seferinde bıçağı kalbine...

sen onu en üste koyarken, onda daha kaçıncı olduğunu bile çözemiyorsan...

hissediyorsan eminsizliklerini...

görüyorsan umursamazlıklarını...

ve kendini "sözde özne" gibi hissettirişlerinden artık canın yanıyorsa, " bir gün yine" ayrılığını atıp bir kenara "asla"yı seçmelisin...

ve başlamalısın beklemeye ne zaman gelecegini bilmediğin "yok oluş"unu