Cumartesi, Mart 22, 2008

Moskova'nın sevinci-Türkiye'min hüznü :(

beni sardı bu şehir, sarıp sarmaladı...
Çehov'uyla, Stanislavski'siyle, Çaykovski'siyle sarmaş dolaş etti.

Ve burada, kendi ülkemde yine aydınlara, yine aydınlıklara yumruklar indirildi, tokatlar atıldı.
Demokrasi nedense yalnızca demokratik olmayanların lehine işliyor. Belki de artık vaz geçmeli. Hedef "demokrasi" değil, hedef "bu gidişe dur demek" olmalı. Antidemokratik yöntemlerle olsa dahi... Bu gidişe bir DUR demeli!!!

3 yorum:

Adsız dedi ki...

amanda aman moskova güzelimiz gelmiş...
pekte bi sevmiş oraları...
pek te yakışmış oralara...
edi canım hoş geldin sefalar getirdin....

Adsız dedi ki...

Dur demek için burda olmak lazım edi..
Burda olmalı ve bu mücadelede sende bir aydın olarak yerini almalısın..
Senden o kadar az ki...
Gel İstanbul'u dinle...
"ben" i dinle gitme....
Gitme kal bu şehirde...

Adsız dedi ki...

şaşıyorum...ve üzülüyorum... demokrasi kendini korumak için "antidemokrasi" ye mi muhtaç olmuş...Ben "demo" değil, tas tamam "demokrasi" istiyorum. .. sağından solundan kırpılıp, "demo" yapılana razı değilim...