Salı, Ekim 10, 2006

hep aynı

paylastim icimi, akıttım birikip de taşmaya başlayan herseyimi. ne degisti peki? başlarda biraz huzur, hafiflemenin verdigi bir rahatlama şimdilerde daha büyük bir pişmanlıga dönüştü. dememeliydim. ne derdimi ne aşkımı söylememeliydim. daha mutsuzum şimdi çünkü... daha yalnız. önceden hiç degilse avutuyordum kendimi "olsun bilseler yanımda olurlar, beni anlarlar"la. şimdi o avuntularımdı gitti ellerimden. kimseyi kimseden nefret ettirmek degil ki amacım. ona nasıl yaklaşılması gerektiği de degil... tek beklentim BEN. beni anlamanız. bana nasıl yaklasacaginizdi. nasıl destek olacagınız... ama cümleler hep O'nunla ilgili kuruluyor işte. O'nun için bişey yok ki bu hayatta ters giden. yapıp yapıp her istedigini, soyleyip söyleyeceklerini, dilediginde küsüp kapris yapan dilediğinde bağırıp çagıran O. ağladığımda teselli eden nedense asla gözyaşlarımın sebebi olamayan O. yaşadığım tüm sıkıntıları kendinden başka herşeye bağlayan O. en çirkin sohbetleri yapabilecek, en akla gelmedik şeyleri teklif edebilecek cürreti gösteren O. beni hayata küstüren yaşamımı allak-bullak eden O. ve birkac saatlik "kendindeliklerinde" küçük çocuklar gibi ağlayıp af dileyen, özür dileyen, asla'ların sözünü veren, pişmanlığını iki saatten fazla yaşayamayan yine O. ve ben bıkmış bir yaşama hevesi, unutmak için bir oraya bir buraya saldırmalarla geçişen 'ne yapmalıyım'larıyla bir HİÇim. O'ndan nefret edin demiyorum ki... BENİ ANLAYIN diyorum. BEN... BEN... ilk defa midem bulanmadan birine dokunabildim diye ayıplanmayayım. birinin yanında mutluyum onu özlüyorum diye hemen "nasıl olsa olacak olan mutsuz günlerimi" anlatmayın bana. LANET OLSUN Kİ BİLİYORUM HEPSİNİ. HİÇ BİRŞEYİN DEGİŞMEYECEGİNİ... SEVDİĞİMLE YARINIMIN HAYALLERDEN İBARET OLDUGUNU... BİRGUN BENİ BIRAKIP KENDİSİNE VE AİLESİNE YAKIŞANINI BULACAGINI... BENİM ONU ANILARIMI DÜŞÜNDÜKÇE HATIRLAMAM GEREKECEK BİRİ KATEGORİSİNE KOYMAM GEREKTİGİNİ... NE ONUN BANA NE BENİM ONA UYGUN OLMAMIZIN UYGUN OLMADIGIN... HAYATIMDAKİ TÜM SEVMEDİKLERİMLE YAŞLANMAM GEREKTİGİNİ BİLİYORUM ZATEN. BİLİYORUM. AMA LÜTFEN BIRAKIN DA HAYAL KURAYIM. N'OLUR... SİZE ZARAR VERMEZ Kİ BENİM HAYALLERİM... LÜTFEN İZİN VERİN YAŞAMAK İSTEYEYİM SACMA SAPAN DENİLECEK ARZULARIMLA... LÜTFEN...................

3 yorum:

onbir dedi ki...

Aşk çok güzel... (devam)

edi.ben dedi ki...

canım, biliyorum benden iyi tanıyorsun aşkı. aşk ufak oluyor, büyük oluyor biliyorum. pişmanlıkların sabırsızca sıralarının gelmelerini beklediklerini de. üzülmemi istemedigini de...
ama şanslıyım bunu da bil ablam. aşık olmak istedigim için aşkı yaşıyorsam da demek ki aşık olmamı istetecek biriymiş aşk. ve ben bu yaşıma kadar o yüzden aşık olmayı istememişim demek. belki de "O" hissettirdigi için bana "doğru" oldugunu, O'na oldu sevdam. zaman ne gosterecek bilemem ablam ama eminim gösterecekleri arasında O'ndan dolayı yaşanmış bir "pişmanlık" olmayacak.
benden daha cok biliyor, anlıyor beni. benden daha cok deger veriyor, güveniyor bana. ve neyse O ablam. yapmacıksız, içten, güçlü, ne istedigini bilen... neyse O. yani aşık olmak istenilecek biri...
seni çok seviyorum kara gözlüm. ablanı merak etme aşktan yana. en güzele de hazır en kötüye de. sadece bil ki sonu ne olursa olsun "hak eden"'le yaşıyor aşkı.
öpüyorum seni. yanımda oldugun için de bu karma karışık dönemimde çok teşekkür ediyorum sana... FİLBAHRİ'n :)

Adsız dedi ki...

Güçlü demişsin ama gücümü nerden aldığımı söylememişsin. Eğer güçlü durabiliyorsam hayata karşı sensin tek sebebi.. Hayal demişsin sonra ama çelişmişsin kendinle. Gerçek güçlüler hayallerle yaşamazlar. Ve aşk biz olduğumuz sürece güçlüyüz mutluyuz huzurluyuz.. İnsanlara hayal gelebilir herşey çünkü onlar kendi dünyalarında; biz ise temeli aşkımız olan kendi dünyamızda yaşıyoruz. Alışmış herkes yalanlara hayal kırıklıklarına.. Ne demiş şair 'Ben olda bil' Şİmdi değiştirelim bunu ve bundan sonra izin verin hayal kuralım demeyelim 'Biz olunda bilin diyelim'..