Salı, Aralık 05, 2006

teoman kara'ya...

hep söylediğim bir söz vardır. biriyle kesiştimi bi' kere yolun, artık varsınızdır birbirinizin hayatında. sadece anılarda olsa bile. bir anlık kalınsa bile, o hayatın, o anındasındır.
"an"da tanıştık. "an"da konuştuk. okuduk, yazdık, korktuk, güldük... ne dost olduk ne de dost değiliz seninle. ama sesin hep huzur veriyor, aylar sonra duysam bile.
zor bir dönemindeyim hayatımın. karışık ve sevilemeyecek bir döneminde... kendimi "en yalnız" hissettiğim bir dönemindeyim. ve bir yazı içimi ısıttı. bir şiir. B.O.den bir şiir.
çok teşekkür ederim, hep severdim bu sözleri bende ama bugün daha çok sevdim.
daha çok hissettim. daha çok etkilendim.
dedim ya ne dost ne dost değiliz birbirimize belki ama bugün, seni okurken beni gülümsettin. içimi ısıttın. yalnızlığımın bir kısmını söküp aldın.
çok teşekkür ederim sana çok.
her bir sözü sanki senden bana gibi hissettim. her bir sözü, "beni anlayan biri var" tebessümüyle okudum. her bir sözü içime soludum, derinlere... soludum. soludum... sözlerin bile kokusu olduğunu fark ettim. mis gibi "umut" kokuyordu. daha çok çektim içime. daha çok koklamak için. şu an nefesimde o sözler. benimle soluyor, beni solutuyorlar. ve her yanım "umut" kokuyor. sayende...
B.O.den sana, senden bana, benden bu sayfaya. sen de solu, bakalım kokusunu alabilecek misin? Yüzünü dökme küçük kız
Bırak üzülmeyi
Bir tek sen misin bir düşün
Unutan sevilmeyi
Her siyahın bir beyazı
Gecelerin gündüzü de vardır
Yüzünü dökme küçük kız
Kızma onlara
Yalnız sen misin bir düşün Zincir oranda buranda
Her tutsağın bir kaçışı
Uykunun uyanışı da vardır
Yüzünü dökme küçük kız
Yaşamın anlamını bul
Sonra dinle kendini
Yolunu bil
Her siyahın bir beyazı
Gecelerin gündüzü de vardır

çok teşekkür ederim Murat...








Hiç yorum yok: