kanatlarını kopardım kanatlarımdan.
ne sözcüklerinle konuşuyor ne de gözlerinden bakıyorum dünyaya.
gittiğin yerler, gördüğün yüzler umurumda değil artık.
masallarını sildim kitaplarımdan,
gülüşünü da karıp harflerine.
dokunuşlarını temizledim üzerimden,
nefesini de katıp içlerine.
ellerinin kokusu sinmişti ellerime,
yıkadım tuzlu denizlerde.
göğünden topladım uçurtmalarımı,
güvercinlerini kovaladım kalbimden.
parmakizlerimiz kalmış bulutlarda,
yağmurlar yağdırdım şehre, sırf bu yüzden.
güneşinin sarısını,
bencilliğinin grisine serpiştirdim, yok ettim.
sevişmelerimizin mavisini,
yalanlarının karasına buladım, erittim.
günlerimin beyazını,
aşkımın gökkuşağına boyadım...
önce altından geçtim
sonra, seni kendimden silkeledim.
2 yorum:
Sus artık yeter! Sır perdelerini pek o kadar yırtma. Çünkü bize, kırıkları sarıp onarmak,
sırları örtmek yaraşır.
kırıkları sarıp onarmak, sırları örtmek yaraşır bize...
:)
Yorum Gönder