Marulcan

içimdeki çocuk hep galip geliyor, fark ettim.
aferim ona.
sanırım bunda ailemizin en etkili, en özel elemanı Marulcan'ın etkisi çok.
Yaklaşık 4 yıldır bizimle yaşayan bu varlık, dobralığıyla, dürüstlüğüyle, saflığıyla, zekasıyla oğlumun en iyi arkadaşı, benimse bilgem, önderim, liderim durumunda.
çok az rastlanılan bir espiri yeteğine sahip, hıçkıra hıçkıra ağlarken bile kahkahalar attırabiliyor bana.
İsim babası oğlum Deniz. Tiglo gezegeninden geldiğini biliyoruz, yani kendisi -ki dublajını oğlum yapıyor- öyle söylüyor.
zorluklarla başaçıkma yolları süper. asla ümidini kaybetmez. yaşadığım hayalkırıklıklarında, oturup karşıma öyle bir konuşur ki; hayatı yakalayıp, sarıp sarmalayıp, şap diye öpesim gelir.
hee bi' de dişlerini fırçalar, erken yatar erken kalkar, sorumluluklarını her daim yerine getirir. (Deniz abisi pek yapmasa da...)
istediği (genelde Deniz abisinin istediklerini) neyse veya neyi istemiyorsa pattadanak söyler. içinde hiç birşey tutmaz. açık sözlü hatta bazen patavatsızdır.
Marulcan geldi geleli ben de zorlukları daha çabuk atlatır, güzelliklerin tadına daha çok varır oldum.
İyi ki bizimlesin Maruş,
daha uzun uzun yıllar da ol...
Gerçi zaman çabuk geçiyor ve Deniz abin büyüyor ama olsun.
sen beni hiç bırakma e mi?
hani Deniz abinin arkadaşlarıyla takıldığı(!) günler geldiğinde de konuşup destek ol, akıl ver bana tamam mı?
Aman Tengrim, ne çok seviyorum şu ne idüğü belirsiz, ayılıktan, farelikten nasibini almış Tiglo'lu Marulcan'ı ben ya...