korkularım da umutlarım da buz gibi
nefesim soğuk bugün
ellerim de
gözlerim soğuk bakıyor, gözyaşlarım bile buzdan
dışım soğuk bugün, içim buz tutmuş
kanım donmuş, kalbim durmuş.
buz gibiyim bugün
soğuğum...
çaresizliklerim de çarelerim de buzdan
beklentilerim ve vazgeçtiklerim de.
hayallerim buz tutmuş, sevinçlerim donmuş.
donan kişiyi buzla ovarlarmış
bilmem bende işe yarar mı...
deneyin bakalım, bekliyorum
6 yorum:
merhaba
gezinirken sayfanıza denk geldim de yazdıklarınız düşündüklerime çok benziyor bir kez daha insanlar ortak yaşıyor aynı duyguları dedim ama herkes yalnız sayıyor kendini yalnızlıgı bile topluluk halinde yaşarken ...
bir de blog da eksikliğini cektigim seyi sizin sayfanızda gordum nasıl sayfanın altına older posts linkini koyabiliyoruz onu merak ettim yardımcı olusanız cok sevnicem şimdiden teşekkürler ...
sayfanın ayarlar bölümünde links seçeneğinden yapabilirsiniz. ben almancasından girdiğim için ingilizce başlıklarını bilmiyorum.
bu arada dedikleriniz doğru. topluluk halinde yalnız yaşıyoruz çünkü kendimizi içimizde yaşıyoruz. kimselerle paylaşamadığımız ve paylaşamayacağımız tek varlık tek duygu "kendimiz"iz... ne yazık ki. "biz"iz... "ben"iz...
blogunuza girdim bulmussunuzzzz
Buz çölünde yol alıyoruz, sivri sivri kayalar ayaklarımızı kesiyor, yine de ruhumuzdaki acıyı bastıramıyoruz bir an olsun...
Yazdıklarınız, sayfanız... etkiledi sanırım, yalnızlık zor, anlaşılmamak ise daha zor. Sizi anlamak isterdim!
belki sizin beni, benim sizi anlayabilmemiz icin karsilastik burada...ben de sizi okudum, gerçekten çok "aynı"yız
Yorum Gönder