Salı, Aralık 12, 2006

tualde ben de olayım

yaşamanın dışında ve ötesinde hiç birşey beklemeden yaşamak... şairin dediği gibi. "bütün işin gücün yaşamak olacak"
sadece solumaktan ibaret olmasın derim ben oysa. solumayı sevmek gerek. sevdirecekleri bulmak gerek. zaten doğduktan sonra "yaşamaya" mahkumsun bir şekilde. ona bir şekil vermek, boyamak gerek.
hayatımı bir tuvale dayadım şimdi. bir elimde bir silgi diğerinde boyalarım. olmaması gerekenleri silmeye başladım. ama henüz boyalara geçemedim. silme işlerim bi' bitsin, en canlı renkleri seçip başlayacağım boyamaya. renk renk... desen desen... karıştırıp boyalarımı birbirlerine, en bilinmeyen renkleri keşfedeceğim.
ama önce tualimi iyice bi' temizlemeliyim. öyle ki, tamamladığımda "resmimi" üzerinde "gülümseyerek" yer alabilmeliyim. bu tablonun sahibi olarak en güzel renkleri taşımalıyım. en canlı, en cıvıl cıvıl olanlarını.
yaşamanın dışında ve ötesinde çok şeyi düşünerek yaşamalıyım. yaşamak tat vermeli. tat vermeli her yeni gün. her batımında güneş göz kırparak bana, müjdelemeli bi' sonraki günle gelecek sürprizlerini.
mutlu etmek çok güzel bir his. ama önce "mutlu" olmalıyım artık. bencil omalıyım. kararlıyım yani bu "tual"de silmem gerekenleri silmeye. yoksa "resmim" bittiğinde, üzerinde eksik olurum. kendi resmimin... kendi hayatımın resminin içinde olmamak...
yaşamanın dışınde ve ötesinde "çok şey" düşünerek yaşamalıyım....








2 yorum:

Adsız dedi ki...

Okurken yazıyı içimi hüzün kapladı bilmem neden diyecem ama biliyorum galiba silinmeden önce yer almak istedim tuvalinde. Belki benim tuvalim daha temizdi seninkine göre ama sileli çok oldu herşeyi şimdi ne var dersen üstünde tek renkli bi resim ben bile yokum orada. Sadece sen... En usta ressamlar daha usataca çizilmiş sen. Karakalemle çizilmiş çünkü kaşını gözünü saçının her telini daha iyi anlatıyor bana. Sen gibi oda tek renk. Hep için esmer hüznüm sonsuzsun içimde. Ben bile yokum bende sadece sen sadece sen....

edi.ben dedi ki...

sensiz renk olmaz ki benim tualimde, sensiz bir desen... sensiz "ben" olmam ki tualimde, "gülümserken". "sen" oldun olalı hayatım bir tualde. sen oldun olalı, fark ettim renklerin silikliğini. sen girdin "resmime" gördüm, silinesi öyle çok şey varmış ki resmimi "çirkinleştiren". sense aşk, resmime "renkleri" veren. silinmesi gerekenleri silerken ben, sen o tualin en güzel renklerindesin. yenilenince tualim yanına ben de geleceğim rengarenk...
seni "hep" seviyorum