yazmak yine...
sadece parmaklarımı bırakıp klavyeye, yazmak özgürce
"bu sabah yağmur var istanbulda" derken, mazhar yazmak
"sarkılarda düşünmek seni bana getirmez ki" .........
getirmez mi?
bazen çok şey vardır söylenmek istenen,
çok kelime boğazına dizilmiş, vize bekleyen
"hadi tamam" damgasını
ama
yok
vize yok onlara işte
ya kaçak geçip, çıkacaklar dışarıya ya da kaderlerine boyun eğip kalacaklar aynı yerde
bi sonraki müracaatı beklemeye devam ederek
derin bir iç çekip
solusam dışarıya
çıkabilirler mi acaba?
yoksa o kargaşada kaybolup giderler mi?
"keşke"lerden "iyi ki"lere geçebilecek miyim bi'gün?
"iyi ki sevmişim
iyi ki sevilmişim" diyebilmek özgürlüğü
"iyi ki var, iyi ki varız" diyebilme mutluluğu
"keşke"leri sadece üçüncü şahıslara dilediklerimde kullanabilme şansı,
olacak mı?
Bildiğim bir şey var, o da:

Liebe ist, so wie du bist
Du guckst mich an,
und ich geh mit,
Und der ist ewig, dieser Augenblick.
Da scheint die Sonne,
da lacht das Leben,
Da geht mein Herz auf,
ich will's dir geben.
Ich will dich tragen,
ich will dich lieben,
Denn die Liebe, ist geblieben.
Hat nicht gefragt,
ist einfach da,
Weglaufen geht nicht, das ist mir klar.