Perşembe, Mart 08, 2007

bilemezsiniz...


nasıl yakar insanı bilemezsiniz
nasıl acıtır...
yok olmayı,
hiç olmamış olmayı
hiç yaşamamış olmayı dilersiniz.
özlersiniz
istersiniz
eliniz telefona gider, geri çekersiniz
"uzaktan da olsa görürüm" diye, olabileceği yerlerde dolaştırır sizi ayaklarınız.
hiç birşey tat vermez
hiç birşey içten güldürmez
gülermiş gibi yaparsınız.
nasıl sıkışır kalbiniz, bilemezsiniz.
aldığınız nefes yetmez, ciğerlerinizi doldurmaya
daha derin, çok daha derin solursunuz.
gözyaşlarınız sizden bağımsız hareket ederler.
birden bire boşalırlar.
bir kokuyla
bir sesle
bir anıyla
bir şarkıyla...
unutmak ister, başaramazsınız.
"unuttum" dedikçe, hatırlarsınız.
zamanı başa sarabilmeyi istersiniz.
ve o zamanda kalakalmayı.
durdurabilmeyi...
"gel" demesini beklersiniz
ama ümit etmeksizin...
beklemeksizin, beklersiniz.
bahaneler arar, en doğru bahaneyi bulamazsınız.
bahanesiz beklersiniz.
bahanesiz istersiniz.
koşarsınız zamana uyup,
yorulmadan
dinlenmeden
içinizden çıkana kadar koşar, koşarsınız...
tam soluklanacak olursunuz ki
daha çok içinize işlediğini fark edersiniz.
yeniden koşmaya başlarsınız.
daha uzağa
daha hızlı...
fakat koşarken dahi,
kokusunu hisseder,
gözlerine bakar, tenini tadarsınız.
koşarken bile
gülümser size
sarar sizi...
koşarken,
nefes nefeseyken bile hatta
bir şarkı mırıldanırsınız...
birden bire hayatının tümü oldun
gecelerine gün gibi doğdun
gidersen bir gün
biri üzülür çok.
adı lazım değil
baş harfi BEN
bilemezsiniz.............................

Hiç yorum yok: