Pazartesi, Ağustos 13, 2007

Ceymi'Mden

Bir gün beni sokaklar bulacak
dört yanım sarmaşık
dört yanım kır kahvesi
ince iplikler saracak gövdemi
ve ben
kördüğüm, ıssızlara varacağım
Yağmurlar vuracak beni bir gün,
en uslu tenimden
yüzükoyun serileceğim asfalt kokusunda
ellerim ellerini arayacak
kaldırımlardan tutunacağım
birgün beni yapraklar asacak
en gizli yerimden kırmızılar açacağım
gölgeler birikecek başucumda
kaçamayacağım.
sesler yitirecek beni bir gün
uzun hoyratlar edeceğim
yeryüzüne
çırpınacağım, duyulmayacak
ağır güneşler taşıyacağım sırtımda
kalbim yanacak
yanacağım
bir gün tutkular bağışlayacak
soyunacağım
boşluklar basacak her bir yanımı
düşeceğim sevgisizliklere
sabırlar tüketecek beni bir gün
karanlık zamanlar havalisinde
bekleyeceğim
bıkmak usanmak
ölüm olacak...
bir gün beni sokaklar bulacak
sonsuzlukta
yine de
sığmayacağım içine

4 yorum:

Adsız dedi ki...

affına sığınarak soruyorum ...
şiir sanamı ait?


eğer öyleyse ayakta alkışlamak istiyorum izninle...

Piscine dedi ki...

Onur, kıvanç, mutluluk, anlayacağın her bişi duydum...oldum...

Yeğenim fındık faresinin biricik annesi, benim sevgili, kendi biricik yüreği kocaman yengecik'im edi.ben'e hep beraber içine sığabileceğimiz sonsuzluklar bulmak dileğiyle...

edi.ben dedi ki...

Diagonel'immm şiir Ceymi'Me ait...
çok güzel di mi?

Ceymi'M sadece "muah" sana "muah" (mucuk'tan az daha büyük)

Adsız dedi ki...

olsun ha sen ha ceymin ayakta alkışı hak ediyorya gerisi mööömm deeelll...
:D