Cumartesi, Ağustos 11, 2007

gerçekten "aşkı" bilene ithaf edilmişti...

gök maviyse mavidir deniz,
griyse gri.
rüzgar getirirse bulutları göğün,
dalgalanır coşar deniz.
ağlayacak olsa sevdiği,
kıyamaz bir damlasına gözyaşlarının,
sularına katar, kendi yapar deniz.
deniz kadar severler.
gök kadar aşıktırlar.
"imkansız" denir,
"kavuşamazlar ki birbirlerine
biri gök biri deniz."
gözaldanmasıdır ufuk, gözleri aldananlar için.
oysa bilmezler,
ufukta çoktan sarmaş dolaş gök ve deniz
öpüşlerdeler, sevişlerdeler
bu kavuşma sırlarıdır onların
istemezler bilinsin ufukları
konuşulsun kavuşmaları
karışılamasınlar
dokunulamasınlar diye
sessizdirler
dilsizdirler
biri gök, deniz biri
ufukları, incecik sonsuz uzun bir çizgi

3 yorum:

Adsız dedi ki...

imkansız olanmı
imkansız olduğu sanılanmı zordur?
başlanmamışmı
yoksa başlamaya üşenilenmi daha zordur;?
ulaşılamayanmı
yoksa ulaşmaya çalışılmayanmı...
eminimki her ikisininde bir yolu var
sen sadece hangi yoldan gideceğini seç o yol nasılsa seni istediğin yere götürecek

edi.ben dedi ki...

ben yolumu seçemiyorum ki Diagonel seçmem gereken yolda yürüyorum sadece...

Ekmeğini Paylaş ! dedi ki...

:'( bence bu şiir bütün kalbi acıyanlara gelsin Edi'm...müsadenle bir parçasını aldım kalbime, kattım gözyaşıma...