anlamak isterdim

eminim herkes ister bir başka kişinin gözünden, ya da kişilerin gözlerinden dünyayı görebilmeyi.
bazen ,hatta "genellikle" oldu son günlerde, yapılan şeyleri anlamak için, o an "o" olabilmeyi, onun gözünden bakabilmeyi ne çok istiyorum... "beyninden o an neler geçiyor"u bilebilmeyi.
minicik bir "can"a vahşet uygulayabilen bir insanımtrak, o an ne düşünüyor acaba? ne hissediyor? beyninde neler oluyor? gözleri nasıl görüyor? bunları anlayabilmeyi ne çok isterdim. anlayıp, dünyayı onlardan temizleyebilmeyi...
veya bir başkasının "mutsuz" ya da "başarısız" olabilmesi için insanlar "ellerinden ve dillerinden" gelenleri yaparlarken, ne hissediyorlar?... nasıl bir kıpırtı oluyor içlerinde? nasıl bir mutluluk? hele "olumlu" sonuçsa elde edilen, nasıl bir sevinç yaşıyorlar o an, ne çok isterim bilebilmeyi...
ya da tarih değiştirip "yok olmak üzere" olan bir milleti, bir ırkı, bir dili kurtaran bir "kahraman" ne düşünerek başlamıştır kocaman bir koşunun ilk adımını atmaya? nasıl başarmıştır, insanları, onunla beraber koşmaya ikna etmeyi? ne hissetmiştir en zor,en ümitsizmiş gibi duran anlarında? ne yapmayı hayal etmiştir, amaca ulaşıldıktan sonra kendi hayatına dair ama asla yapamamış...?
ya da yüzbinlerce insanın ölümüne sebep vermiş, pek çok kişiyi anasız, babasız veya evlatsız bırakmış, yıllardır "gözyaşı, acı" nedeni olmuş bir hastalığa çare bulan bir bilim adamı... nasıl çıkmıştır o kutsal yolculuğa? ne düşünerek? nasıl bir mutluluk yaşamıştır başardıktan sonra? nasıl bakmıştır insanlara?
ne çok isterim "başkalarının içine süzülüp, onlar gibi, o anları görebilmeyi, yaşayabilmeyi, hissetmeyi...
o zaman anlayabilir miyim acaba insanları? o vakit ben de amaçlarım için aynı cesaretle çıkabilir miyim yoluma? yoksa sadece "takdir" ve "lanet okuma"yla mı kalır yine içimde, içimden çıkması gerekenler?
anlamak lazım mı insanları gerçekten? merak etmek şart mı? beni anlamak isteyen var mı peki? benim gözümden, benim hayatımı görmek isteyen?...

her birimiz "tek"iz ama en az "çift" en çok "çok" yaşamak zorundayız... ve birbirimizi anlamadan, öğrenmeden, içimizi bilemeden...