sazdın sözdün aman aman,
giderek üzdün bizi ZAMAN.
yazdın çizdin aman aman,
incecik izdin aman aman,
sıraya dizdin bizi ZAMAN. (...)(Duman'dan)
nasıl bir sıra bu belli değil. kim kimin önünde, en arkada kim var? ilerliyoruz en öndekinin işi bittikçe. önümüzde daha kaç kişi var? bilmeden... ne zaman "en öndeki" olacağımızı kestiremeden. kimi, kiminin önüne geçmeye çalışıyor. kimi, yerini arkasındakine vermeye... önümdekilerin gitmelerini görmek istemiyorum daha fazla. en öne geçmeyi çok istememe rağmen, arkamda olduklarını düşündüğüm bi'kaç kişi engelliyor beni. "öne geçmek yok, sırayla" diyorlar. "girmişsin madem bu sıraya, uymak zorundasın kurallara."
kurallara uymak? ama ben ısrarlıyım. bir fırsatını kolluyorum. bulur bulmaz bir yolunu, en öne geçebilmek için...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder