Pazartesi, Kasım 20, 2006

kendime...

senin kavgan büyük gülüm. boşver sıradanlıklarla uğraşmayı. ismin kalacak ardında ve sen bunun için varsın. uğraşma artık "hayatlara" katılmaya çalışmakla. bırak dileyen varsa, gelsin girsin senin hayatına. senin kavgan büyük gülüm. kimseler bilmez kavganı görmez. sen senin için, sen "onlar" için yapıyorsun bu kavgayı. yıllara yorgun düşüp, hayata incinmişlerin gözlerinde ışık olduğunu varsın kimse bilmesin. "onlar" biliyor ya gülüm. minicik hayatlara verdiklerinden bi' haber kalsınlar. "onlar" gülümsüyor ya. hiç görmediklerin, bilmediklerin doyuyor, ümit doluyorsa içleri, kimse bilmese de olur. bilmediklerin biliyor gülüm, bildiklerinden sana ne... yolun uzun. yolun karışık. ama zevkle koşuyorsun o yolda. boşver gülüm mutlusun sen böyle. yalan mutluluklar arama, gerçeklerine daha sıkı sarıl. seni her gördüklerinde "sevgi"yle bakan onlarca minik ve onlarca yıllanmış göz var gülüm. kaç kişi sahip o gözlere? sana yıllarca birikmiş sırları açan ya da tazecik umutlarını paylaşan kalplerin var senin. kaç kişi sahip o kalplere?
senin kavgan büyük gülüm... bırak dışardan "göründüğün"ü bilsinler. yetinsinler. hazineni anlayanlarla paylaşmaya devam et gülüm. sen mutlusun onlarla. onlar mutlu seninle. huzurlu koyuyorsun "onlar"ı düşündükçe, yastığına başını. o huzuru bozanları at kafandan. sil. geride kalsınlar.
her yeni nefes, "hoşçakal"a bir adım unutma... "hoşçakal" dediğin gün, sen "hoş" git. kalanlar "hoş" ya da "boş" kalsalar da olur. sen hoş git gülüm. yapmak istediklrini kimse için durdurma. kimse için erteleme. sözlerin var, kendine verdiğin. "onlar"ın gözlerini ışıksız kalplerini ümitsiz bırakma tekrar. yapma gülüm. sakın yapma.
sevilmek sevmekten daha güzel gülüm. hem sevenini sevmek daha kolay. yapmacıkları ayır artık. bırak düşünme bile. iş olsun diye gül, iş olsun diye konuş onlarla. sadece konuşmak istediklerinde. onlarsız eksik değilsin sen gülüm.
sevmeyi bu kadar sevme gülüm. iyi değil bak. sevilmek önce gelsin, bırak sırayı ona ver hadi. sevilmeden seveceğin tek kişi "oğlun" kalsın. sevmese de birgün seni, sen onu hep seveceksin. onun dışındakilerse severlerse sevilirler. sevmezlerse kendileri bilir.
senin kalplerin ve gözlerin var kimselerde olmayan. senin kocaman bir kavgan var iz bırakacak olan ardından. senin bir oğlun var kanınla hayat verdiğin. senin bir "sen"in var ki tek "sen"in bildiğin....








Hiç yorum yok: