sen, hep gittiğini sanacaksın ben, hep bittiğini... ...
güneş battığını-
-gece ise hep doğduğunu gündüze
oysa,
asılı kalacaklar her iki ucunda,
bir okyanusun ve iki yüreğin ayazlarında gün gelecek,
bir kasırga yükselecek okyanustan...
adımı söyleyecek bir martı
med-cezirlere vurulacak sevdan
suların çekilecek ay gündüzüne doğarken ardından,
gecemden kayıp bir yıldız düşecek gözlerine,
-güneşinden sen, bir dilek tutacaksın hiç bilmeden
-bensizliğe uyanacaksın...
şaşıracaksın..!
sen uyurken başucunda,
hep o uykularını bekleyen
-beni akıtacaksın gözlerinden
sancısını duyacaksın, ağrısını
-yokluğumun.
saçına dolanan her hüznü tutup ben sanacaksın
-başka biri yüreğine dokunurken
ve dönüp başa saracak zaman
o, biz olmadığımız yerden senden,
bir ben kalacak bende,
-sensiz-
bir de, sesin...
hala sımsıkı tuttuğum avuç içlerimde,
-unuttuğun benden giderken...
L.J.K.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder