kelimelerle baş edemedim... dökülüverdiler dışarı

"seni tanıdıkça daha da büyüyor içimdeki duygu.
ve bu duygu büyüdükçe daha çok sarıyorsun beni.
düğüm düğümsün etrafımda. çözmek istemediğim.
hiç yeltenmeyip, üzerine yeni düğümler eklediğim...
bitesi yok, azalası da...
benle varsın, yok olduğumda yok olana dek. bende...
hiç bir anım sensiz değil, hiç bir şeyim de...
sensiz olmak istemiyorlar. mutlular seninle. tıpkı benim gibi.
geçmem senden, geçemem ki...
istemem ki...
gözlerinsiz, sesinsiz, gülüşünsüz, dokunuşunsuz, nefesinsiz kalamam ki. kalmam ki...

bu kalp bende attığıncasın.
nefesim yettiğincesin.
güldüğümce...
ağladığımca...
küstüğümce...
barıştığımcasın.
kıskandığımca...
sardığımca...
özlediğimce...
arzuladığımcasın.
konuştuğumca...
sustuğumca...
savaştığımca...
yorulduğumcasın.
uyuduğumca...
uyandığımca...
yaşadığımca hayatımdasın.

çünkü SENİ
senin seni, benim beni, herkesin kendini sevdiğinden,
kimsenin kimseyi sevmediğinden daha ÇOK SEVİYORUM."