ne güzel yazmış sevdiğine sevdiğini...

yeri geldi söylüyorum kan grubum A Özlem pozitif

doktorlar hemşireler şaşırmasın

sivrisinekler şaşırmasın

ben hayatta bir kez şaşırdım günümü, seninle uyanınca ilk

düşlerimi dağa kaldırdın, kanıma işledin, yangın çıkardın

n'apalım senin huyun da böyle

onca bok çuvalının yanında ipekböceği olmak

ilkyardım çantası olmak,

dalgakıran olmak

senden önce turnayı gözünden vurmak kim

kıvırcık saç sokağı kim

ben konserve kutularıyla, kuru ekmekle,

bozuk paralarla büyüdüm

büyüdüm adam olmadım ben oldum

iyi ki ben olmuşum yahu aferin bana

çok şeyde gözüm yok, kalabalık öpüyorsun yetiyor

ilk öpüşmemizde yoksulduk, birkaç kişiydik

sen

ben

elimizde birer tane dondurma

çekingenliği de ekle virgülden sonra, küpelerini de

topu topu bu kadardık

şimdi azdık mı, hoppa şina şina nay şina nay nay

şina nay yavrum şina nay nay

sonra mavi dönemi Picasso'nun

bir cigara içimi sabahçı kahveleri

sonra dut ağaçları onlarda gözüm yok,

beni anlıyorsun yetiyor bir takım elbise gibi bakmama peşindeyiz dünyaya

ütülü pantalon, temiz gömlek, ceket kravat toplamı olarak yaşamama peşindeyiz

yeri geldi söylüyorum

çok şeyde gözüm yok,

sen varsın yetiyorsun palyaço olmaya

elimizden geleni yapalım güzelim,

bütün insanlar gülsün Afrikalı çocuklar,

hamallar,

kötü kadınlar

hapistekiler üzgün yüzlüler gülsün

yeri gelmişken

palyaçolara en içten selamlar sevgiler

Akgün Akova