kır evinin verandasında, bir rüzgar gülüne rastladıminsanmışçasına konuşmaya başladım.
dedim "benim kadar yalnızsan, tek gecelik bir aşksan
omzuna abanan bir anı'dan kaçıyorsan...
dibe vurduysan ya da hala düşüyorsan...
bir yaz günü bir yaz günü
hiç bu kadar üşüdün mü?
rüzgar gülü rüzgar gülü
hiç ölümü düşündün mü?"
.............
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder