yine yeni bir gündeyim. güneş doğdu. aslında hep vardı. dünya ona döndü sadece.
birkaç zamandır değiştim. çok değiştim. ama mutluyum bu değişimle. boşalttım kendimi. yeniden doldurmaya başladım daha bilinçli. daha renkli.
aşka özlemim azaldı. özlemi özlemek kalmadı.
yarını düşünmeden günü yaşamayı öğrendim. "yarın" olacağından hiç emin değiliz çünkü ama "bugün" var.
yanındayken beni hep mutlu eden, hatta uzağındayken bile dudaklarımın hep güleç durumda olmasını sağlayan biri katıldı hayatıma.
en özellerimi paylaştığım.
en genellerimi anlattığım.
"böbeğemm" var bende şimdi. sıcacık ve cıvıl cıvıl. tıpkı içim gibi...
tiyatromlayım bir de.
o harika dünyamda. huzur bulduğum, ben olduğum...
tazecik dostluklar kurdum orda. sıcacık insanlarla... macbethi anlayıp, hamlete hak verdiğimiz, hayallerden kurulmuş gerçekleri yaşadığımız kalplerleyim. bakışların boş olmadığı, sözcüklerin bir yerlere vardığı, tüm bedenle konuşulan bir dünyadayım. her anlamın anlamını bulan insanlarla. anlayan insanlarla.
doktorama yine tam gaz devam. adımın önüne "prof." eklenmeden terk etmek istemiyorum bu dünyayı.
oğlum? oğlum büyüyor. en büyük aşkım aşkını büyüterek büyüyor. zamanın her anı ona, yeni bi'şeyler katıyor, öğretiyor. zamanı öğreniyor. yaşamı çözüyor. yaşamı çözdükçe, anladıkça sevecek yaşamayı, biliyorum. bilmeden yaşayanların mutsuzluklarını yaşamayacak, tatmayacak.
ben de büyüyorum. büyütüyorum kendimi. yıllarla değil, görmekle büyütüyorum. öğrenmekle. yaşamakla. sevmekle ve unutmakla.
nötr içim. sıfıra sıfırım. ne fazlam var ne eksiğim hayata dair. hayatıma dair.
yaşıyorum çok şükür ve kararmasın yeter ki sol mememin altındaki cevahir :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder