sevmeye mecburiyet katmış, seve seve yaşarken...
"gitse de severim" hislerimi tıngır mıngır sallarken, gönül salıncağımda...
ne göreyim.... ne duyayım....
o çoktaaan başka sevdalarda. hani kendine uygun birinin hayali de artısı.
o zaman bir düşünmek gerek.
yalan bile olsa söz verilenler, pişmanlık bile duyulsa söylenilenlerden, bu apayrı derim ben. bu telaş, bu acele niye... silip atmak yok etmek galeyanı neden?
bir "hiç"mişim gibi hissettiren.
şimdi "hiç" olma sıramı savdım.
savarken de kendi "hiç"imi yarattım. benim de bir "hiç"im var artık içini dolduran kocaman bir SEN.
tüm güzel sözlerimi, içimden parmaklarıma akan duyguları, ordan sözcük olup yayılan herşeyimi sana dair olan, hepsini "hükümsüz" ilan ediyorum.
ve şu an (aslında o an dün akşamüstünde kalan bi an)
itibariyle diyorum ki "SENİ HİÇ SEVMİYORUM"
yolların açık olsun. ihtiyaç duyduğunda yanında olurum demiştim ya, unut gitsin... asla...
karşılaşırsak, ki hiç sanmam, bir gün bir yerde, buz gibi bir "merhaba" ve "nasılsın" ile yeter olur sohbetim sana.
ayrı olsak da sevmek ve özlemek güzeldi seni. ne hikmetse bunu dahi istemedin. ,
içimde nereye koyacağımı bilemedimdi seni. hiç bir yer sana layık değildi sanki. en güzel anılarımın, en rüya kişisi kalacaktın oysa hep için.
bir çırpıda yok ettin. aslında "ayıp" ettin.
hak edene, ama gerçekten hak edene şimdi en güzel yerim. olduğu gibi olup, hissettiklerini söyleyen ve en başından, sonunu doğru gösteren birine. tutamayacağı sözler vermeyip, yalan olduğunu bile bile söylenti bahanelerinin arkasına saklanıp, asıl yapmacıklığını gizlemeyen birine.
ve sana gelince, dedim ya bu güne kadar yazılmış ya da söylenmiş, ne kadar güzel sözüm varsa "hükümsüz"dür. hükmü yoktur uğruna yapılmış olanlarımın.
bittin tamamen bende, bitirdiğin gibi beni sende.
bittin ve silindin...
gözün "aydın" olsun.
kulakların "manisa" :P
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder