3 Mayıs...

başladığı noktadan 34. kez geçiyor bugün dünya. beni yanına katalı tam 34 yıl oldu. ne iyi ki doğdum, ne de iyi ki varım. varlığım sadece bir can var etmeyi yapabildi. canımdan can, kanımdan kan olan...
onun dışında, sadece döndüm işte... dünyayla... döndükçe saydım turlarını...
beni bilenlere, anlayanlara şu sözüm; "iyi ki sizler varsınız... hepinizi çok seviyorum!!!"
şimdi kendime bir hediye vereyim.
Sezen'den bir şarkı olsun. beni bana anlatsın...
içinde biraz "ben" koksun. bi' parça "ben" olsun...
benden bana hediyem olsun...

Bazen daha fazladır her şey
Bir eşikten atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşamın
O kadar azalmıştır anlam
O zaman hemen git radyoyu aç bir şarkı tut
Ya da bir kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor
Bir şiirden bir sözden
Bir melodiden bir filmden
Geçirip güzelleştirmeden can dayanmıyor
Yıldızların o ışıklı fırçası azıcık değmeden
Bu şahane hüzün tablosu tamamlanmıyor
Ama fazla da üzülme hayat bitiyor bir gün
Ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
Ömür imtihanla geçiyor
Ben bu yüzden hiç kimseden gidemem gitmem
Unutamam acı tatlı ne varsa hazinemdir
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
Acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir