Cuma, Mayıs 04, 2007

demek öyle...


yanlış insanlara değer verdiğimi, mutlu etmeye çalıştığımı, hatta sevdiğimi, "ama" bağlacıyla başladığım cümlelerle kendimi rahatlatmaya çalıştığımı fark ettikçe, daha da daraltıyorum çemberimi.
siz ,onlar zorda kalmasın, huzursuz olmasın, üzülmesinler diye uğraşıp durmuşsunuzdur. maddi, manevi, ne geldiyse elinizden gücünüz yettiğince yapmışsınızdır... ve bir bakıyorsunuz ki, bir tek cümleyi bile çok görebiliyorlar size.
karşılık beklediğimden değil, karşılığı olsun diye de değil yaptıklarım, ancak bu kadar da "hiç" hissettirilmez ki...
biraz daha sert olsa kalbim... daha kırıcı... "hayır" demeyi öğrense.
çok kırgınım şu an, en ummadığım kişiye.
bu kırgınlığım geçici değil... parça parça oldu yüreğim. kendimi "enayi" gibi hissediyorum. belki de enayiyim, bilmiyorum.
işin en ilginç tarafı, nefret etmeyi öğreniyorum...

3 yorum:

Nakhar dedi ki...

O kadar çok evet dedim ki, o yüzden bana ait yaşayabileceğim bir hayatım kalmadı... onlar vardı... sonra ilk olarak kendimden nefret ettim...

ardından gelen bir kendine dönüştü.. iyiki dönmüşüm... baktım ve ilk kez hayır dedim beni maddi manevi sömürenlere...

bitmiştim tükenmiştim ama o hayır beni aldı götürdü onların arasından ve bundan tam 10 yıl önce yapmaya başladım bunu şimdi mutluyum.. en azından etrafımda sadece yüzüme gülen insan yok!

sende yapmalısın kendini eleştirdiğin gibi herkesi eleştirmelisin acımasızca... gerçek dostlar eleştirini anlayan dostlardr...

bu arada 35 yolun yarısı değil şair yaş 35 yolun yarısı demiş 36 da nalları dikmiş dikkat etmek lazım :)

edi.ben dedi ki...

yaş 34 yolun yarısına 1 tamamına 2 yıl var desene öyleyse Nakhar'cım :)
ve ben 34ümde "hayır" demesini öğrenmeye çalışıcam. ne komik değil mi? yaşadıklarımı taşımak ağır geliyor diyordum ama sanırım taşıdıklarım kendi aptallıklarımmış. üstümden atıp hafifleme zamanı... bir kere "hayır"ı denedim mi arkası gelecek eminim. bakalım ilk kurban kim olacak :P
canımsın. seni öpüyorum amaaa bu seferrrr az tükürüklü :D (hastanedeki çocuk olayı.....)

Nakhar dedi ki...

insanın yükü kendisidir canımcım... azıcık kendisini ve geçmişini atabilse üstünden ve zihni oyun oynamasa zaten evrim geçireceğiz hepimiz birden bir üst canlı varlıklara :)