Çarşamba, Ocak 24, 2007

benceee

"insana insanı insanla anlatma sanatı" derler ama ı ıh. "hayatı insana anlama şansı verme ve insanı tekrar hayata getirme sanatı" bence.
ne güzel bir heyecandır o, tutamaz yerini hiç bir adrenalin salgılatabilme uğraşı, bence.
ne olmak istersen o'sundur o an. ama o'sundur gerçekte, gerçekte olamadığınsındır, bence.
içindekileri haykırabilme dünyasıdır, dünyadır hem de geoit olmayan eliptik dönmeyeninden, bence.
tuşsuz, "gönder"siz, "iletildi"siz iletişimdir. hayalle iletişilmek değil, nefesini hissettiğine iletebilmek, "iletildi"leri kulakla duyabilmek, gözle görebilmek, içinde hissedebilmektir, bence.
sadık bir yar'dır, terk etmez, terk etmek zorunda olsan da bekler seni sadakatle, terk edemezsin zaten istesen de, bence.
seviştir, sevişmektir. en zirve hazların yeridir. bittiğinde keyfi bir sigarayla noktalanamayacak kadar yücedir, bence.
aşktır. en büyüğünden. karşılıklısından. en hakikatinden. bilirsin seninle vardır. ve o'nu var oldurmak için var olmak istersin tüm gücünle, bence.
bencelerden en bence; hayat verdi bana yeniden. gülümsetti hem de dişlerimin de görünebileceği türünden. şevk geldi solumak için. anlamsızlığını gösterdi üzüldüklerimin. ne güzel bir örtü ki her "görmek istemediklerimi, acılarımı, unutulasıları, başarısızlıkları, zaaflarımı, zayıflıklarımı ve korkularımı örten. örtükten sonra da bir "abra kadabra" ile yok eden...
gülen ayva, ağlayan nar hesabı... güldükçe ayva gamzesiyle, ağladıkça narsuyuyla doyumsuzlaştıran. doyumsuzluğu bir "maharet"e sığdıran. doyumsuzluğu doymamasızlık yapan. ve o doymamasızlıkla, o açlıkla, bol bol mutluluk ve yaşama sevinci yediren.
ne güzel bir aşka aşık olmuşum, içinde hüzün olmayan, ayrılık kokmayan
SENİ ÇOK SEVİYORUM SADIK YARİM, HADİ GEL SAR BENİ YİNE... BEN SENİ ÖYLE BİR SARACAĞIM Kİ BU SEFER, DAĞLARI DELENLER, ÇÖLLERİ AŞANLAR, YAPTIKLARINI KÜÇÜMSEYİP, UTANACAKLAR!!!

Hiç yorum yok: