budur işte ya, budur bi'tanem benim. bi'şeyler güzelse, bırak güzel hatırlanabilsinler geçmişte kaldıklarında. ve bence de çok ama çok güzeldi.
sonunu sevmemiştim can yakmıştı, bugünkü konuşmaya kadar, ama şimdi işte olması gereken güzellikte oldu sonu.
duymak istediklerimi duymak çok mutlu etti beni,
çünkü artık korkuyordum "hata mıydı?" diyebileceğim cümlelere doğru yola çıkmaktan.
ama hata değilmiş işte.
en doğruymuş.
öyle doğruymuş ki hem de, biterken bile mutlu edip, huzur veren türünden.
"çok sevmekte haklıymışım sevilecek birisin gerçekten" dedirten.
herşey çok güzeldi ve hep güzel hatıralarla kalacak bende.
ve seni çok sevdim, ömrümce de seveceğim...
ne olursa olsun, dilerim asla muhtaç olmazsın, hiç bir şekilde kimseye ama eğer bir gün bana bir şekilde ihtiyacın olursa, aramakta beni tereddüt dahi etme.
elimden ne gelirse, gücüm ne kadar yeterse...
sen hep bambaşkasın bende
seni "hep" seviyorum kocaman yürekli küçücük sevgilim HEP
hoşçakal!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder