Ben senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun ki içinde beni görebilesin
Fedakarlığımı anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz o zamana kadar
o kadar karışacağız ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün
yabani bir çiçek bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak iki çiçek açacak :
biri sen biri de ben.
(.........)
2 yorum:
benimde en sevdigim siirlerden biridir...bir kac ay önce bende yer vermistim bu siire blogumda...Nazım Hikmet'in bu şiiri hapisteyken karısı Piraye için yazdigini biliyor muydun :)
evet, biliyorum :)
Nazım'la ilgili ne varsa biliyorum :D
çok severim şiirlerini. ama şiirleri dışındaki eserleri için yorumsuzum :)
bi' de "hapiste yatacak olanaa öğütleri "var ki Nazım'ın.... ooof offff....
derim
teşekkürler yorumun için gaykedi :) çok sevindim gerçekten....
Yorum Gönder