Cuma, Ocak 26, 2007

başlığını sonradan eklemek istedim, yazdığım "tekrar" yazısının.
MELEKLER ERKEK OLUR, HOŞÇAKAL MELEĞİM demiştim.
ve şimdi tekrar ediyorum...
hoşçakal meleğim...

2 yorum:

betus dedi ki...

Bir gün birinin bana meleğim diyeceği anı sabırsızlıkla bekliyorum.Melekler kız olur sanıyordum.Madem ki erkekler bundan kelli meleğim diyebileceğim birini bekleyeyim...Bu arada zaman yaraları iyileştiriyor biliyor musun? Unutamam diyorsun ama yıllar geçiyor aklından bile geçmiyor aylarca arkasından gözyaşı döktüğün.Sonra ne mi oluyor.O kadar çok seveceğin birini bekliyorsun.Geliyor mu.Hayır gelmiyor.Ama bekliyorsun.Bekleyecek kadar gücün oluyor.

edi.ben dedi ki...

beklemek betüşüm,
hayat beklemekle geçmiyor mu zaten?
"artık ne gelmek ne gitmek
yaşamın en zor anı beklemek
hiç birimiz beklemedik doğmayı
doğduğumuzdan beri beklediğimiz ÖLMEK" demiş ya Aziz Nesin... demek herkesin beklediği en az "bir" şey var. bizler bu "bir" şeye başaka şeyler ekleyerek "beklemelerimizin" sayılarını arttırıyoruz. ama en azından o beklenen "bir" şeyin gelişi kesin. diğerleri için.....???
ama dediğin doğru, zamanla azalmasını ümit ettiğim bir acı var içimde. sanki biri bir kerpetenle kalbimin etlerini, kaslarını, damarlarını, herşeyini koparıyor.