gerçek yüzler istiyorum ve SİZleri siliyorum

gerçek olanlarını.
sözcüklerin, hedeflerin, hayallerin bile gerçeklerini verin bana.
dostlukların ve aşkın da...
"ben hep varım"ların en gerçeklerinden alayım lütfen. "asla yalnız değilsin"lerin gerçeklerinden de biraz üstüne serpiştirin. sos olarak da "seninleyim" alayım, en kocaman gerçek o olsun ama lütfen.

telefonum çalmıyor
mesaj yok
ses yok
oysa biliyorsunuz,
çabuk mutlu olurum ben...hemen umutlanırım
ve biliyorsunuz zamanımın en zor'undayım
bir yol ayrımında, bir yanda hayat kokan, bir yanda huzur olan
ve bilmenize rağmen, "size ihtiyacım var, sana ihtiyacım var"
sözleriniz bambaşka tercihlerinizden
"hep yanındayız" dediniz, "bi' ara arar sorarım"ları tercih ettiniz
meğer gerçek değilmiş sözler de sözcükler de
siz yerimde olsanız, ben böyle davranmazdım
"yanındayım hep" derken kulağınıza fısıldardım
o kadar yanınızda, o kadar yakın olurdum.
bilirdim seviliyorum ve sevenim şu an bir destek arıyor bende
bir ümit, bir sıcaklık...
bilirdim
gidemesem arardım
arayamasam yazardım
yazamasam
yazamazsam
yazmazsam
ben de "gerçek" olmazdım
ve siz gerçek değilsiniz
ne sözleriniz gerçek ne sözcükleriniz
biliyorum çünkü,
gerçek olsaydınız, şimdi yalnız olmazdım.
yol ayrımında duruyor, bulunmazdım
yavaş yavaş siliniyor sevginizin gücü bende.
yavaş yavaş bitiyor benimle beraber bendeki sizler de...
siliniyor yavaş yavaş, kırgınlıklarımla siliniyor
tüm beklentilerime rağmen, vurdumduymazlıklarla siliniyor
bile bile söylenirken, incitirken beni
"ben bir sese, bir harfe hasretken, beraber yenilen yemekler...
oynanan oyunlar
seyredilen filmler, içilen çaylar...
ben bir ses, bir harf derken
çekilen fotoğraflar, atılan kahkahalar"...
siliyor içimde yaşattıklarımı
siliyor ben bile şaşırıyorum "silinebilir" olmalarına üstelik